به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی، فرید جواهرزاده رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران روز چهارشنبه 24 اردیبهشت‌ماه 1399 دراین‌باره گفت: «با توجه به بررسی به عمل آمده از سوی متخصصان و کارشناسان مربوطه و بررسی تصاویر منتشرشده در رسانه‌های مختلف درباره خبر مشاهده گونه آبزی خرچنگ نعل اسبی، به نظر می‌رسد موجود یاد شده نوعی میگو به نام میگوی بچه وزغی (tadpoles shrimp) با نام علمی Triops است که کپسول تخمش صدها سال قادر به ماندن در خاک خشک است و با تشکیل آبگیرهای فصلی باز می‌شود. نزدیک‌ترین گونه به گونه‌های موجود امروزی صد و هشتاد میلیون سال پیش می‌زیسته است.»

او ادامه داد: «خرچنگ نعل اسبی متعلق به رده‌ای جداگانه است و چهار گونه دارد که فقط در اقیانوس‌های مناطق گرمسیری یافت می‌شوند و در ایران گزارش نشده است.»

جواهرزاده خاطرنشان کرد: «اکنون خرچنگ نعل اسبی تنها در سواحل آمریکا و ژاپن وجود دارد و گونه‌ای اقیانوسی و دریایی است و در آب‌های ایران وجود ندارد، چه برسد به نواحی داخلی و کویری ایران.»

او افزود: «از خون این نوع خرچنگ داروی مننژیت و ماده اولیه برخی ترکیبات آنتی‌بیوتیک تهیه می‌شود و در آمریکا به‌صورت پرورشی هم وجود دارد و به‌شدت تحت حفاظت است. این گونه شب‌ها فعال است و در طول روز در اعماق دریا و زیر ماسه‌ها به سرمی برد و تنها در فصل تولیدمثل و در هنگام مَد به ساحل می‌آید و با جزر به دریا برمی‌گردد. همچنین این‌گونه از قدیمی‌ترین گروه بندپایان به حساب می‌آید.»

روز گذشته خبری در رسانه‌ها به‌نقل از رئیس اداره محیط‌زیست رشتخوار مبنی بر مشاهده گونه آبزی بازمانده از عصر دایناسورهاددر روستای سعدآباد این شهرستان منتشر شد که واکنش انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران را در پی داشت.

انتهای پیام/